1زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک شایعترین علت ریزش مو می باشد. مطالعات مختلف نتایج متفاوتی از ارتباط بیماری های قلبی عروقی را با آلوپسی آندروژنتیک ذکر کرده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین آلوپسی آندروژنتیک با ضخامت اینتیما مدیای شریان کاروتید انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مورد شاهدی از مهر 1400 تا خرداد 1401 بر روی 100 نفر از مراجعه کنندگان به کلینیک پوست و مو بیمارستان علامه بهلول در دو گروه 50 نفره مورد و شاهد با سن کمتر از 40 سال انجام شد. افراد از نظر سن و جنس همسان سازی شدند. بیماران مبتلابه آلوپسی براساس تشخیص پزشک معالج به سه دسته خفیف، متوسط و شدید طبقه بندی شدند. ضخامت لایه اینتیما مدیا شریان کاروتید با استفاده از سونوگرافی اندازه گیری شد. یافته ها: در هر گروه 37 نفر مرد و 13 نفر زن حضور داشت هرچند نتایج به دست آمده نشان دهنده بالاتر بودن ضخامت لایه اینتیما مدیا شریان کاروتید در بیماران مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک بود ولی ارتباط آماری معناداری بین آلوپسی آندروژنتیک و ضخامت لایه اینتیما مدیا شریان کاروتید یافت نشد (66/0P=). همچنین بین میزان ضخامت اینتیما مدیا شریان کاروتید و مدت ابتلابه آلوپسی ارتباط آماری وجود داشت (03/0P=). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین میزان ضخامت اینتیما مدیا شریان کاروتید و مدت ابتلابه آلوپسی، می توان گفت ارتباط احتمالی بین آلوپسی و آترواسکلروز وجود دارد اما جهت اثبات نیاز به انجام مطالعات با حجم نمونه بیشتر می باشد.

زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک شایع ترین علت ریزش مو بعد از بلوغ است. شیوع بیماری های همراه با آن در مبتلایان به این بیماری به طور فزاینده ای در حال شناسایی است که از مهم ترین آن ها می توان سندرم متابولیک و بیماری های قلبی عروقی را نام برد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط آلوپسی آندروژنتیک با ضخامت لایه اینتیما مدیای سرخرگ کاروتید به عنوان مشخصه ای برای تشخیص زودهنگام آترواسکلروز در زنان بود.روش اجرا: این مطالعه مورد شاهدی روی 54 زن، 27 نفر مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک و 27 نفر شاهد سالم انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و بالینی افراد در پرسش نامه از پیش تدوین شده ثبت و ضخامت لایه اینتیما مدیای سرخرگ کاروتید با استفاده از سونوگرافی اندازه گیری شد. پس از گردآوری اطلاعات، ارتباط ضخامت لایه اینتیما مدیای سرخرگ کاروتید با آلوپسی آندروژنتیک با استفاده از آزمون های t مستقل و Mann-Whitney در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: میانگین±انحراف معیار سن گروه مورد و شاهد به ترتیب برابر 28.8±6.6و 28.1±6.7سال بود. هرچند نتایج به دست آمده نشان دهنده بالاتربودن ضخامت لایه اینتیما مدیای کاروتید در بیماران مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک بود ولی ارتباط آماری معنی داری بین آلوپسی آندروژنتیک و ضخامت لایه اینتیما مدیای سرخرگ کاروتید یافت نشد (p>0.05). هم چنین، رابطه آماری معنی داری بین ضخامت لایه اینتیما مدیای سرخرگ کاروتید و سن شروع بیماری، شدت آلوپسی و الگوی آلوپسی یافت نشد (p>0.05).نتیجه گیری: هرچند نتایج این مطالعه معنی دار نشد ولی بالاتربودن ضخامت لایه اینتیما مدیای کاروتید در مبتلایان به آلوپسی آندروژنتیک را می توان به عنوان عاملی برای پیش بینی بیماری های قلبی عروقی مدنظر داشت.

زمینه و هدف: هموستاز غیرنرمال آهن از قبیل کمبود یا افزایش بیش از حد آن با پاتوژنز بسیاری از بیماری های مزمن از قبیل دیابت و بیماری های قلبی عروقی در ارتباط است. احتمال دارد که آهن با افزایش استرس اکسیداتیو در پیشرفت آترواسکلروز دخیل باشد. تغییر در ضخامت انتیما- مدیای شریان کاروتید (CIMT) نشان گری برای تصدیق پیشرفت آترواسکلروز می باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین وضعیت آهن و مراحل ابتدایی آترواسکلروز با به کارگیری ضخامت انتیما مدیا شریان کاروتید است.روش بررسی: 140 زن بزرگ سال سالم در محدوده سنی 50-18 سال (پیش از یائسگی) بدون بیماری شناخته شده مزمن یا حاد، به صورت تصادفی از یکی از کلینیک های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز انتخاب شدند. خون گیری جهت ارزیابی پارامترهای وضعیت آهن انجام شد. ضخامت انتیما مدیای شریان کاروتید با روش غیرتهاجمی سونوگرافی اندازه گیری شد. افراد بر اساس ضخامت انتیما مدیای کاروتید در دو گروه سالم (CIMT£0.8mm) و در معرض خطر (CIMT>0.8mm) قرار گرفتند. آزمون Student’s t-test برای مشاهده تفاوت میانگین متغیرهای بین دو گروه استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 32.76±8.1 سال بود. میانگین آهن سرم، فریتین سرم، هماتوکریت و متوسط حجم سلولی (MCV) در گروه در معرض خطر به طور معنی داری بالاتر و برعکس ظرفیت تام اتصال آهن (TIBC) پایین تر بود (P<0.05) در حالی که از نظر تعداد گلبول های قرمز و هموگلوبین تفاوت معنی داری بین دو گروه یافت نشد (P>0.05).نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه ارتباط نسبی بین پارامترهای وضعیت آهن با ضخامت انتیما مدیا شریان کاروتید به عنوان عامل زودرس وقایع بیماری قلبی عروقی را نشان می دهد. به نظر می رسد با توجه به تناقض های موجود در سایر مطالعات، نیاز به مطالعات بیشتر باشد.

مقدمه: پره اکلامپسی یک اختلال چند سیستمی با علت شناسی نامعلوم است که به نظر می رسد در درازمدت می تواند افراد مبتلا را در معرض خطر ابتلاء به بیماری های قلبی - عروقی قرار دهد. از سوی دیگر در مطالعات اخیر به افزایش ضخامت اینتیما مدیا شریان کاروتید (IMT) به عنوان ریسک فاکتوری مستقل، در پیش گویی زودرس ابتلاء به بیماری های آترواسکلروتیک قلبی عروقی اشاره شده است. با توجه به اختلال فونکسیون آندوتلیوم به عنوان مکانیسم پاتوژنتیک مشترک در روند تغییرات آترواسکلروتیک و پره اکلامپسی، مطالعه حاضر با هدف مقایسه ضخامت اینتیما مدیا شریان کاروتید در زنان مبتلا به پره اکلامپسی و کنترل سالم انجام شد.روش کار: در این مطالعه مقطعی که در سال 95-1394 انجام شد، ضخامت اینتیما مدیا عروق کاروتید مشترک با استفاده از سونوگرافی در 30 زن باردار مبتلا به پره اکلامپسی، 30 زن باردار سالم با فشار خون طبیعی و 30 زن سالم غیر باردار که از نظر سن و سن بارداری همسان بودند، اندازه گیری شد، سپس میانگین آن در بین سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 11.5) و آزمون های کای اسکوئر، تست دقیق فیشر، کولموگروف- اسمیروف، آنووا و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنادار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین IMT شریان های کاروتید راست و چپ به ترتیب در گروه زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی (0.78±5 میلی متر و 0.76±0.28 میلی متر)، در زنان باردار سالم با فشار خون طبیعی (0.52±0.01 میلی متر و 0.53±0.01 میلی متر) و در زنان سالم غیر باردار (0.54±0.01 میلی متر و 0.56±0.01 میلی متر) بود که در گروه زنان باردار مبتلا به پره اکلامپسی تفاوت آماری معناداری با دو گروه دیگر وجود داشت (p<0.001)نتیجه گیری: IMT به عنوان مارکری مهم و مستقل در پیش گویی زودرس بیماری های آترواسکلروتیک قلبی عروقی، در زنان مبتلا به پره اکلامپسی به طور بارزی بالاتر از دو گروه کنترل می باشد، از طرفی با توجه به ارتباط این فاکتور با خطر افزایش بیماری های آترواسکلروتیک، منطقی است این زنان به عنوان گروه پرخطر بیماری های قلبی - عروقی در نظر گرفته شده و مورد بررسی های غربالگری زودرس بیماری های آترواسکلروتیک قلبی - عروقی قرار گیرند.

زمینه و هدف: مهمترین عامل مرگ و میر در جوامع پیشرفته و در حال توسعه بیماری های قلبی - عروقی است. تکثیر و مهاجرت سلول های عضلانی صاف لایه مدیا به همراه چربی اکسیداسیون یافته توسط سلول های اندوتلیال در نهایت باعث افزایش ضخامت دیواره رگ می شود. از طرفی، نقش آهن در پیشبرد روند پاتوژنز آترواسکلروز به عنوان یک آتروژن به اثبات رسیده است، اما در مورد ویتامین E هنوز اختلاف نظرهایی پیرامون نقش بازدارنده آن در این روند وجود دارد. در این تحقیق اثر ویتامین E و آهن بر ضخامت مدیای شریان کاروتید خرگوش های تغذیه شده با رژیم پرکلسترول بررسی گردید.روش بررسی: در این تحقیق تجربی، اثر آهن و ویتامین E به صورت جداگانه و ترکیبی بر ضخامت لایه اینتیما - مدیای شریان کاروتید 30 خرگوش نر بررسی گردید. ابتدا خرگوش ها به مدت 6 هفته با رژیم 1% کلسترول نگهداری شدند، سپس شریان کاروتید آنها تشریح و در فرمالین 10% فیکس شد. در ادامه، پس از انجام آمادش بافتی، برش ها تهیه و با روش H & E رنگ آمیزی شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و توکی صورت گرفت (p<0.05).یافته ها: ضخامت لایه اینتیما - مدیا در گروهی که به همراه کلسترول، آهن دریافت کرده بودند نسبت به گروهی که فقط کلسترول دریافت کرده بودند، به طور معنی داری افزایش نشان داد (p<0.05)، در حالی که در گروهی که ویتامین E و کلسترول دریافت کرده بودند، این ضخامت به طور معنی داری کاهش نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، ویتامین E می تواند با جمع آوری رادیکال های آزاد، از افزایش ضخامت دیواره رگ در فرآیند آترواسکلروز جلوگیری کند.

مقدمه: مطالعات همه گیری شناختی متعددی در دست است که بر اساس آن افزایش ضخامت اینتیما-مدیای شریان کاروتید (IMT) می تواند به عنوان پیش گویی کننده بیماری های قلبی عروقی به کار رود. در این مطالعه کوشیده شد اختلاف IMT در 2 گروه بیماران دارای درگیری عروق کرونر و بدون درگیری عروق کرونر بر حسب آنژیوگرافی مورد مقایسه قرار گیرد.روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی در بیماران مبتلا به آنژین صدری ثابت انجام گرفت. 35 بیمار با آنژیوگرافی کرونری غیر طبیعی در گروه مورد قرار گرفتند و همین تعداد از افراد با آنژیوگرافی کرونری طبیعی برای گروه شاهد به صورت تصادفی انتخاب شدند. مبتلایان به دیابت یا بیماری مزمن کلیوی از مطالعه خارج شدند. IMT شریان کاروتید دو گروه در شریان های کاروتید داخلی، مشترک و بولب دو طرف محاسبه و وجود پلاک در شریان های کاروتید نیز در دو گروه ثبت شد. میانگین IMT و وجود پلاک در شریان های کاروتید دو گروه با آزمون های آماری t-test، مجذور کای و در صورت لزوم من-وتینی مقایسه گردید.یافته ها: در این مطالعه 59 بیمار (27 زن و 32 مرد) مورد مطالعه قرار گرفتند که 33 نفر درگروه مورد و 29 نفر در گروه شاهد بودند. در بررسی یافته ها اختلاف معنی دار آماری بین میانگین IMT شریان کاروتید مشترک در 2 گروه یافت نشد (0.069=p). از سوی دیگر میانگین این شاخص در شریان کاروتید داخلی و بولب در 2 گروه اختلاف معنی  دار آماری داشت (0.004=p و 0.01=p). فراوانی وجود پلاک جدار کاروتید در سونوگرافی در گروه مورد به صورت معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (0.001=p). در مدل رگرسیون لجستیک مشخص شد که در گروه مورد احتمال وجود پلاک 5.9 برابر گروه شاهد بود. بین IMT کاروتید مشترک و سن افراد در هر دو گروه رابطه معنی داری وجود داشت (p<0.05).نتیجه گیری: در این مطالعه مشخص شد بین آترواسکلروز عروق کرونر و شواهد ابتلا به آترواسکلروز در کاروتید ارتباط وجود دارد. اولتراسوند یک روش تشخیصی ارزان قیمت، در دسترس و در عین حال غیر تهاجمی است که می تواند در مبتلایان به بیماری های کرونر، شواهد آترواسکلروزکاروتید همزمان را نشان بدهد.

سابقه و هدف دیابت نوع دو هفتمین علت مرگ در سال 2030 تخمین زده شده است. خطر بیماری آترواسکلروزیس در بیماران مبتلا به دیابت، دو تا سه برابر افراد عادی می باشد و ورزش موجب پیشگیری از آترواسکلروزیس در بیماران مبتلا به دیابت می گردد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات ورزش بر متغیرهای عروقی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش ها در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، 40 بیمار از میان 702 فرد داوطلب مبتلا به دیابت به صورت تصادفی به دو گروه ترکیبی (هوازی و مقاومتی) و کنترل تقسیم شدند. برنامه مداخله گروه ترکیبی شامل 24 جلسه (هشت هفته) ورزش هوازی روی تردمیل با شیب صفر درجه به صورت سه روز در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه با شدت 70-50 درصد حداکثر ضربان قلب بود و افراد از جلیقه حاوی وزنه حین انجام برنامه ورزشی استفاده نمودند. گروه کنترل به مدت دو ماه در هیچ نوع ورزشی شرکت نداشت. در این مطالعه اندازه گیری متغیرها قبل و بعد از 24 جلسه مداخله درمانی انجام شد. یافته ها تفاوتی در ویژگی های جمعیتی و سابقه ابتلا به دیابت در ابتدای مطالعه وجود نداشت؛ اما پس از 24 جلسه ورزش ترکیبی هوازی و مقاومتی، ضخامت لایه اینتیما-مدیا، دیواره و نسبت ضخامت اینتیما-مدیا به لومن در سه ناحیه بالب کاروتید، اینترنال کاروتید و کامان کاروتید در گروه ترکیبی و در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری (P<0/05) یافته بود؛ اما در متغیر قطر لومن تغییری مشاهده نشد (P>0/05). تمامی متغیرها در گروه کنترل بدون تغییر گزارش گردیدند (P>0/05). نتیجه گیری 24 جلسه ورزش ترکیبی هوازی و مقاومتی تاثیر مثبتی بر متغیرهای عروقی دارد. با توجه به شبیه سازی کوله پشتی به جلیقه وزنه دار، روش مورد استفاده در این مطالعه برای افراد مبتلا به دیابت نوع دو کم هزینه و مفید می باشد.

زمینه و هدف آدروپین یک هورمون پپتیدی تنظیم کننده بالقوه ی عملکرد قلبی عروقی است و نقش محافظتی در توسعه بیماری های قلبی-عروقی ایفا می کند. مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ضخامت شریان کاروتید (CIMT) و اثر حاد یک جلسه فعالیت ورزشی بر آدروپین سرم و نیتریک اکساید (NO) در افراد ورزشکار و غیرورزشکار انجام شد. روش ها: این مطالعه به روش نیمه تجربی انجام شد. مشارکت کنندگان تحقیق شامل 11 مرد غیرورزشکار و 12 ورزشکار بودند که بصورت در دسترس انتخاب شدند. پس از ارزیابی CIMT، ابتدا از مشارکت کنندگان، نمونه های خونی جهت بررسی آدروپین و نیتریک اکساید، پیش از مداخله، گرفته شد. از افراد آزمون بروس بعمل آمد، بعد از تست بروس، نمونه خونی جهت بررسی مارکرهای تحقیق گرفته شد. داده ها به وسیله آزمون تی زوجی، تی مستقل، تحلیل کوواریانس یکطرفه و همبستگی پیرسون تحلیل گردید. نتایج متغیر CIMT بین گروه ها تفاوت معناداری داشت و این میزان در مشارکت کنندگان غیرورزشکار بیشتر بود (0/002=P). پس از مداخله، سطوح آدروپین در گروه ورزشکار (0/01017/0=P) و سطوح NO در هر دو گروه افزایش معناداری داشت (0/05>P). بین میانگین آدروپین و NO سرم افراد غیرورزشکار و ورزشکار تفاوت معناداری مشاهده گردید (05/0

هدف: در مطالعه حاضر سطح پلاسمایی هموسیستین  (tHcy)  Total homocysteineو نقش آن به عنوان ریسک فاکتور آترواسکلروز در بیماران پیوند کلیه مورد ارزیابی قرار گرفت.روش بررسی: در یک مطالعه بالینی کنترل - تصادفی (RCT) Random controlled clinical trial دو سوکور بر روی 60 بیمار پیوند کلیه با در نظر گرفتن شاخصهای خروج از طرح، غلظت پلاسمایی هموسیستیین ناشتا (tHcy)، فولیک اسید، ویتامین ب 12، نیتروژن اوره خون (BUN)، کراتینین (Cr)، قند خون و چربیهای خون بعد از 12 ساعت ناشتا اندازه گیری گردید. آترواسکلروز اولیه به وسیله اندازه گیری ضخامت اینتیما - مدیای شریان کاروتید (IMT) بیماران توسط اولتراسوند داپلر ارزیابی شد.یافته ها: tHcy پلاسما در بیماران پیوندی به طور معنی داری بیشتر از کنترل بود (µmol/lit 6.8 18.4± در مقابل µmol/lit 0.7 9.20±؛ p<0.0001). غلظت پلاسمایی فولات به طور معنی داری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کمتر ( ng/ml 4.5 6.01±در مقابل ng/ml 2.9 9.5±، p<0.0001) و متوسطIMT به طور معنی داری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بیشتر بود (mm ±0.17 0.84 در مقابل mm 0.05 0.55±،p<0.0001 ). با آنالیز univariate، مشاهده شد که میان سن (p<0.001)، طول مدت دیالیز (p<0.005) و مقادیر بالای هموسیستیین (p=0.01) با آترواسکلروز ارتباط وجود دارد.نتیجه گیری: اندازه گیری ضخامت اینتیما - مدیای شریان کاروتید در بیماران پیوند کلیه به عنوان شاخص بررسی آترواسکلروز مناسب است و با توجه به یافته های این تحقیق به نظر می رسد که کمبود فولات (کوفاکتور اصلی متابولیسم هموسیستیین)، اصلی ترین علت هیپرهموسیستیینمیا در بیماران پیوندی باشد. همچنین سن و طول مدت دیالیز قبل از پیوند نقش اصلی در افزایش IMTدر این بیماران دارد و هیپرهموسیستیینمیا نیز در کنار ریسک فاکتورهای دیگر می تواند منجر به افزایش و تسریع روند آترواسکلروز در این بیماران گردد.